تکنولوژی نوین ارتباطات در حالی که مزایای بسیاری را با خود دارد تاثیرات نامطلوبی را نیز با خود همراه داشته است. این تاثیرات از حیث روابط بین زن و شوهر نیز هستند. در جوامع اصیل علاقه و عشق هیچ گاه از طرف قانون وضع نشده است به همین دلیل تدوین قانون نمی تواند بقای فرهنگ های کهن را که تکلیف زوج و زوجه را در برابر هم به عنوان ارزش های معنوی برقرار کرده تامین کند اما درحال حاضر بسیاری از کشورها به این معضل از طریق قانونگذاری ملی توجه کرده اند. موازین و دستورالعمل های موجود عموماً می تواند زن را در خانواده به لحاظ فرهنگ مردسالار قربانی فجایع متعددی کند.
در حال حاضر این امر از طریق اسناد حقوق بشر در معرض اصلاح قرار دارد و کنوانسیون های بین المللی راجع به امحای هرگونه تبعیض علیه زن درصدد بر آمده که زن را از صورت یک قربانی در جوامع مردسالار رها و آزاد کند.بنابراین باید بتوان پیوند مناسب و مطلوبی بین آن بخش در فرهنگ های کهن و در حال حاضر به وجود آورد. زوج وزوجه از یک سو به عنوان دو انسان برابر در مقابله با آن بخشی از فرهنگ ها که ناظر بر قربانی کردن زن در خانواده است قرار دارند. به طور مثال نکاح دائم بین زوج و زوجه با این دیدگاه مطرح است که زوج و زوجه همدیگر را تکمیل کنند و از طریق برقراری رابطه معنوی نهاد خانواده را مستحکم کنند.این امر باید مورد پاسداری قرار گیرد و آن بخش از این فرهنگ که زوجه را در حکم بخشی از اموال و متعلقات شوهر قلمداد می کنند، از میان برداشته شود. در حقوق کودک در خانواده مادام که کودک تحت ولایت مادر و پدرقرار دارد قانون مدنی وظایف مشخصی را از حیث تعلیم و تربیت، تامین هزینه ها و... بر دوش پدر قرار داده است.در دنیای امروز جریان آزاد اطلاعات می توان به تاثیرات نامطلوب در مورد کودکان اشاره کرد. از این جمله خطرهایی مانند وجود فرهنگ های مهاجم که با علایق و الفت های در معرض تهاجم پیوند مناسبی برقرار نمی کند، هستند این وضعیت می تواند تکالیف خانواده را به عنوان عرف های ریشه داری که در برابر همدیگر برعهده دارند تضعیف کند. این گونه تهاجم ها و تضعیف ها توجه جوامع بین المللی را به خود معطوف کرده است که دفاع از فرهنگ های کوچک تر در نتیجه گسترش تکنولوژی نوین ارتباطات برعهده دولت ها و سازمان های بین المللی است. از طریق پیوستن به کنوانسیون های جهانی راجع به حقوق کودک اقدامات مناسبی در مقابل معضل فرهنگ های در معرض تهاجم و حفظ و حراست آنها انجام گرفته است. با این حال چون فرهنگ های کهن و ریشه دار از طریق درج تکلیف قادر به دفاع از خود نیستند به همین لحاظ جوامع ملی و دولت ها بقای خود را در پاسداری از فرهنگ هایی که براساس عرف در برابر فرزندان برقرار می کند برعهده می گیرد. از این طریق می توان از جهانی شدن فرهنگ استفاده مطلوب کرد و از تخریب نهاد خانواده از طریق جهانی شدن فرهنگ آن ممانعت به عمل آورد.
پی نوشت :
نویسنده محمد شریف دکترای حقوق عمومی و بین الملل
سایت حقوق ایران
